Rob
Beenders

“Als minister van Gelijke Kansen steun ik met volle overtuiging de Brussels Pride. Dit is geen vrijblijvende aanwezigheid, maar een duidelijke keuze: een keuze voor zichtbaarheid, voor rechtvaardigheid, en voor een samenleving waarin iedereen zichzelf kan zijn — ongeacht seksuele oriëntatie, genderidentiteit of expressie. 

En niet alleen in Brussel, maar over de hele wereld is de pride meer dan een feest: het is een krachtig politiek signaal. Het herinnert ons eraan dat rechten die vandaag vanzelfsprekend lijken, dat niet altijd geweest zijn. Het recht om te trouwen met wie je liefhebt, is daar een voorbeeld van. Wat ooit ondenkbaar was, werd realiteit dankzij moedige activisten, koppels en beleidsmakers die grenzen verlegden. Maar verworven rechten moeten beschermd worden — duurzaam, onomkeerbaar en ondubbelzinnig. 

Daarom maak ik het tot mijn prioriteit om het huwelijk voor koppels van hetzelfde geslacht in de grondwet te verankeren. Want zolang het holebi-huwelijk alleen via gewone wetgeving geregeld is, blijft het in theorie kwetsbaar voor politieke verschuivingen. In een tijd waarin we in Europa en daarbuiten zien hoe rechten opnieuw ter discussie worden gesteld, is dat een risico dat we niet mogen nemen. 

Een opname in de grondwet betekent niet alleen een sterk juridisch schild, maar ook een krachtig maatschappelijk signaal. Het zegt: de liefde tussen twee personen is evenwaardig aan alle andere vormen van liefde.  

Want de recente cijfers van het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen en Unia over geweld en discriminatie tegen LGBTI+-personen in België laten zien dat we moeten blijven strijden voor die gelijke rechten. Het is onaanvaardbaar dat LGBTI+-personen in ons land nog steeds geconfronteerd worden met haatmisdrijven, intimidatie en discriminatie. 

Als minister van Gelijke Kansen veroordeel ik deze daden ten stelligste. Iedereen heeft het recht om zichzelf te zijn, vrij van angst en discriminatie. We moeten als samenleving onze verantwoordelijkheid nemen om een veilige en inclusieve omgeving te creëren voor iedereen, ongeacht seksuele oriëntatie, genderidentiteit of geslachtskenmerken. 

Ik roep op tot een gezamenlijke inspanning van alle betrokken partijen – overheden, maatschappelijke organisaties, onderwijsinstellingen en burgers – om deze problematiek aan te pakken. Ik zal als minister een transversaal en actief beleid voeren met onder meer sensibiliseringscampagnes, omstaanderstraining, financiële ondersteuning van de LGBTI+-koepels en ik zal inzetten op een betere begeleiding naar de Zorgcentra na Seksueel Geweld. 

Daarnaast is het essentieel dat slachtoffers van discriminatie en geweld weten waar ze terechtkunnen voor ondersteuning en dat ze aangemoedigd worden om incidenten te melden. Alle meldingen zijn cruciaal om een volledig beeld te krijgen van de situatie en om gerichte maatregelen te kunnen nemen. 

Mijn aanwezigheid op de pride in Brussel is dan ook geen symbolische geste, maar een engagement. Ik blijf bouwen aan een inclusieve samenleving. Een samenleving waarin je je niet hoeft te verantwoorden voor wie je bent of wie je liefhebt. Waar jongeren opgroeien in veiligheid en met rolmodellen die tonen dat diversiteit kracht is. Waar wetgeving gelijke rechten garandeert, maar ook vertaald wordt naar gelijke kansen in de praktijk. 

Als minister zal ik niet alleen op straat aanwezig zijn, maar ook in het parlement, in de regering en in elke beleidsruimte waar gelijke rechten verdedigd moeten worden. Ik wil een steun zijn voor wie vandaag nog worstelt met zijn of haar gevoelens. Voor wie zichzelf op school of op de werkvloer niet durft te tonen. Voor wie dagelijks opkomt voor gelijke behandeling, met of zonder microfoon. 

Gelijke liefde verdient gelijke bescherming. Vandaag, morgen, en in elke toekomst die we samen vormgeven.”